نتایج یک مطالعه علمی جدید نشان می دهد که جویدن اشیاء جامد مانند چوب مداد می تواند در افزایش سطح آنتی اکسیدان ها در مغز و بهبود عملکرد حافظه بعدی نقش داشته باشد.

اثرات مداد جویدن و چیزهای جامد روی مغز چیست؟

جویدن اشیاء جامد مانند برش چوب یکی از عادت های برخی از پستانداران است و دلایل مختلفی برای چنین رفتاری وجود دارد. یک مطالعه جدید اکنون ادعا می کند که این رفتار می تواند مزایای مهمی داشته باشد ، از جمله افزایش خونرسانی به مغز. با افزایش گردش خون در عروق مغزی ، میزان آنتی اکسیدان ها در بافت در بافت ها افزایش می یابد ، که می تواند بر بهبود عملکردهای عصبی مانند حافظه تأثیر بگذارد. با این حال ، در برخی موارد ، این عادت می تواند در گروه اختلالات مستهجن مانند کمیته به یک بیماری عصبی تبدیل شود.

در گذشته ، تحقیقات بسیاری در مورد مزایای جویدن آدامس در انسان انجام شده است و بیشتر نتایج آنها نشان می دهد که این فواید زیادی برای عملکرد مغز دارد. تحقیقات جدید اکنون نشان داده است که جویدن اشیاء دشوارتر مانند سرب و قلم اتوماتیک می تواند منجر به نتایج مشابه شود. به طور کلی ، مداد جویدن معمولاً سرگرم کننده است ، زیرا می تواند با عوارضی مانند دندان ، لثه ، زخم های شفاهی و زبانی همراه باشد.

محققان دریافتند که افرادی که دارای مشکلات هستند ، اشیاء جامد را می خورند ، معمولاً با مشکلات شناختی و اختلالات روانی روبرو هستند. با این حال ، هنوز مشخص نیست که چگونه سطح خون رسانی می تواند در سطح برخی از مواد مانند آنتی اکسیدان ها بر بافت مغز تأثیر بگذارد. در هر صورت ، نتایج نسبتاً قوی برای جویدن یا سایر اشیاء نرم یا جامد وجود دارد که با افزایش رادیکال های آزاد ، آسیب به سلولهای عصبی و بافت های عصبی را کاهش می دهد.

یک مطالعه جدید در مورد پنج دانشجو از یک دانشگاه کره جنوبی انجام شد که به چهار گروه تقسیم شده است. به گروه اول ، موم پارافین به جویدن داده شد. در حالی که قرار بود گروه دوم یک تکه چوب را جوید. پس از 5 دقیقه ، مقادیر گلوتاتیون ، یک ضد اکسیدان طبیعی در بدن ، MRI (MRS) در مغز داوطلبانه. نتایج نشان داد که جویدن میزان این ماده در مغز را افزایش داده است که بیشتر در گروه چوبی بود. بیشترین افزایش غلظت گلوتاتیون نیز در پوسته نارگیل جلو بود که به عملکردهای پیشرفته عصبی مانند فداکاری ، پاداش ، تصمیم گیری و احساسات کمک می کند.

ترکیبی از داده های طیف با تشدید مغناطیسی و آزمایش های روانشناختی قبل از جویدن پارافین یا چوب ، و سپس ، نشان می دهد که افزایش گلوتاتیون در مغز مستقیماً با بهبود عملکرد حافظه مرتبط است. به عبارت دیگر ، می توان گفت که داوطلبان پس از جویدن یک تکه چوب و ضمن افزایش میزان گلوتاتیون ، بهترین عملکرد را در تست های حافظه انجام دادند. داده ها و جزئیات این مطالعه در مجله Frontiers in Neurology منتشر شد.